Poziom doboru
W zależności od potrzeb w Laboratorium Typowania Antygenów Zgodności Tkankowej HLA Krajowego Banku Dawców Szpiku można przeprowadzić typowanie antygenów zgodności tkankowej na jednym z poniższych poziomów doboru (wg Van Rooda i Oudshorn, odpowiednio do zastosowanych metod i uzyskiwanych dokładności w opisie antygenów transplantacyjnych).
-
VI Antygeny locus A, B i DR określane metodą serologiczną.
-
V Antygeny locus A i B określane metodą serologiczną, specyficzności DRB1* określane metodą genetyczną na wysokim poziomie rozdzielczości.
-
IV Antygeny locus A i B określane metodą serologiczną, specyficzności DRB1* i DQB1* określane metodą genetyczną na wysokim poziomie rozdzielczości.
-
III Antygeny locus A określane metodą serologiczną, specyficzności locus B metodą genetyczna na niskim lub pośrednim stopniu rozdzielczości, specyficzności DRB1* i DQB1* określane metoda genetyczną na wysokim poziomie rozdzielczości.
-
II Specyficzności locus A, B i C określone metodą genetyczną na niskim lub pośrednim stopniu rozdzielczości, DRB1* i DQB1* określane metodą genetyczną na wysokim poziomie rozdzielczości.
-
I Specyficzności locus A, B,C, DRB1* i DQB1* określane metoda genetyczną na wysokim poziomie rozdzielczości.
Metoda serologiczna pozwala na określenie specyficzności HLA na poziomie fenotypu.
Metoda genetyczna na niskim poziomie rozdzielczości umożliwia określenie specyficzności HLA na poziomie antygenowym i odpowiada typowaniu serologicznemu.
Metoda genetyczna na pośrednim poziomie rozdzielczości wskazują na możliwość wystąpienia jednego z kilku alleli HLA, ale nie różnicuje między nimi. Wynik ten jest więc dokładniejszy niż wynik typowania na niskim poziomie rozdzielczości, ograniczając liczbę alleli do kilku, ale nie odpowiada typowaniu na wysokim poziome rozdzielczości.
Metoda genetyczna na wysokim poziomie rozdzielczości dokładnie oznacza specyficzności alleliczne.
